Akp'lilerin kendilerini Nobel 'e aday gösterdiklerini biliyor muydunuz? Türkiye 'den aday bilimadamlarını isteyen Nobel komitesine kendi isimlerini yazıp gönderdiler, hahaha.
Hatta aday gösteriliğini sonradan öğrenen bir milletvekili olayı kamera şakası sandı.
10 Nis 2006
4 Nis 2006
nisan şaşkalozları
size normaldie'den sketcher imzalı bir güzellik ile merhaba diyorum;
(resmi gösteremedik, deviantart'ın dini imanı para olmuş malesef)
bu gün 20 km'lik bir yolculuk için 200km gittiğimiz garip bir gündü. gülmekten kendimizi kaybedip girmemiz gereken sapağı 30km sonra farketmemiz gibi acayip durumlar oldu. aslında detaylardan çok da bahsetmek istemiyorum, o çılgınlık anlarında şarampol'e uçmamamıza dua etmek günün anlamsızlığı ve önemsizliğine en iyi yaklaşım olur heralde.
fulya yol kenarındaki bir çiçekçiden çiçek alıyor;
- olm bak şimdi çiçekçi teyzeye eğilirken
- bakayım
- bak bunlarda çömelme diye bir opsiyon yok, diz kırmadan direk domalıyorlar. bak götü direk gökyüzüne verip dizlerini kırmadan eğilecek
- haha hadi lan
- bak şimdi, fulya bir çiçek seçsin
- ahahahaha
- ahahahahaah
- ahahaha acayip bir tespit lan ahahahaahahaha
- ahahahahahaha göte bak olm güneşle aynı hizada, rus jimnastikçiler bile yapamıyor bu hareketi.
- ahahahaha
- ahahahahaha
- ahaha çok zor hareket olm, bize beden eğitimi dersinde yaptırırlardı çok zordur ama bu teyzelerde default
- ahahahaha hiç dikkat etmemiştim lan
fulya: teyze çok neşeli arkadaşların var dedi
- ahahaha
- ahahaha
bu gün istanbulun garip bir yerinde arabayla kaybolduk, otoban'ın karşı şeridine bir türlü geçemiyoruz. arabanın camını aralayıp bir teyzeden yardım aldık. teyze bize karşı tarafa geçebileceğimiz bir üst geçit tarif etti. az gittik uz gittik üst geçidi bulduk. ancak gördük ki teyzenin bizi gönderdiği geçit bir yaya üst geçidiydi. sonra durumun abzürtlüğüne aldırmadan bir başkasına yol sorduk, onun bizi alt geçit diye yönlendirdiği yer de bir yaya alt geçidi çıktı. neyseki o bölgenin yerlilerinde teknik bir arıza olduğuna karar verip akbabalara yem olma pahasına kaybola kaybola yolumuzu kendi kendimize bulmaya karar verdik.
fazlasıyla fantastik bir gündü ama biz bundan hiç bahsetmemeyi bu olaylar sanki olmamış gibi davranmayı tercih ettik. kahretsin yine çok kuuluz.
- olm ölüyorum lan açlıktan bu salata beni hiç doyurmadı
- olm şey yiyelim lan, geçen gün hani yemiştik ya
- neydi lan söylesene
- aaaaa şeyy vardı yaa
- söylesene olm
- ya şey işte
- ulan eşşolaşek söylesene, hayal gücümü çalıştırma! gözümün önünden milyon tane yemek geçiyor.
- ahahaha
(resmi gösteremedik, deviantart'ın dini imanı para olmuş malesef)
bu gün 20 km'lik bir yolculuk için 200km gittiğimiz garip bir gündü. gülmekten kendimizi kaybedip girmemiz gereken sapağı 30km sonra farketmemiz gibi acayip durumlar oldu. aslında detaylardan çok da bahsetmek istemiyorum, o çılgınlık anlarında şarampol'e uçmamamıza dua etmek günün anlamsızlığı ve önemsizliğine en iyi yaklaşım olur heralde.
fulya yol kenarındaki bir çiçekçiden çiçek alıyor;
- olm bak şimdi çiçekçi teyzeye eğilirken
- bakayım
- bak bunlarda çömelme diye bir opsiyon yok, diz kırmadan direk domalıyorlar. bak götü direk gökyüzüne verip dizlerini kırmadan eğilecek
- haha hadi lan
- bak şimdi, fulya bir çiçek seçsin
- ahahahaha
- ahahahahaah
- ahahaha acayip bir tespit lan ahahahaahahaha
- ahahahahahaha göte bak olm güneşle aynı hizada, rus jimnastikçiler bile yapamıyor bu hareketi.
- ahahahaha
- ahahahahaha
- ahaha çok zor hareket olm, bize beden eğitimi dersinde yaptırırlardı çok zordur ama bu teyzelerde default
- ahahahaha hiç dikkat etmemiştim lan
fulya: teyze çok neşeli arkadaşların var dedi
- ahahaha
- ahahaha
bu gün istanbulun garip bir yerinde arabayla kaybolduk, otoban'ın karşı şeridine bir türlü geçemiyoruz. arabanın camını aralayıp bir teyzeden yardım aldık. teyze bize karşı tarafa geçebileceğimiz bir üst geçit tarif etti. az gittik uz gittik üst geçidi bulduk. ancak gördük ki teyzenin bizi gönderdiği geçit bir yaya üst geçidiydi. sonra durumun abzürtlüğüne aldırmadan bir başkasına yol sorduk, onun bizi alt geçit diye yönlendirdiği yer de bir yaya alt geçidi çıktı. neyseki o bölgenin yerlilerinde teknik bir arıza olduğuna karar verip akbabalara yem olma pahasına kaybola kaybola yolumuzu kendi kendimize bulmaya karar verdik.
fazlasıyla fantastik bir gündü ama biz bundan hiç bahsetmemeyi bu olaylar sanki olmamış gibi davranmayı tercih ettik. kahretsin yine çok kuuluz.
- olm ölüyorum lan açlıktan bu salata beni hiç doyurmadı
- olm şey yiyelim lan, geçen gün hani yemiştik ya
- neydi lan söylesene
- aaaaa şeyy vardı yaa
- söylesene olm
- ya şey işte
- ulan eşşolaşek söylesene, hayal gücümü çalıştırma! gözümün önünden milyon tane yemek geçiyor.
- ahahaha
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)